verb Imp
blås
verb indikativ presens
blåser
verb indikativ preteritum
blåste

blåse (verb)

verb Imp
blås
verb indikativ presens
blåser
verb indikativ preteritum
blåste
blåse Oza buot hámiid teavsttain →
  • blåse verb infinitiv

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

blåse lea vejolaččat dán sáni hápmi:

blåse Oza buot hámiid teavsttain →
  • blåse subst. Fem ent. ubestemt
blåse Oza buot hámiid teavsttain →
  • blåse verb infinitiv